Kiedy Twoje dziecko ma problem z okiem, idziesz z nim do okulisty.
A co robisz, kiedy Twoje dziecko zaczyna się jąkać?
„Problem jąkania u naszego synka zauważyliśmy w wieku 3 lat. Wtedy żona zaszła w ciążę i dużo rozmawialiśmy o nowym potomku. Myśleliśmy, że to minie, więc nie zwracaliśmy na to uwagi, chyba wpłynął na to fakt, że nie wiedzieliśmy, gdzie udać się po pomoc.
Bartek jąkał się okresowo, ale niestety coraz częściej. W końcu trafiliśmy do logopedy, ale usłyszeliśmy, że o terapii jąkania wie niewiele. Mimo to zostaliśmy, bo nie znaleźliśmy innego logopedy. Mowa Bartka nie poprawiała się. Teraz ma 7 lat i jesteśmy właśnie po turnusie logopedycznym, który bardzo mu pomógł. Ze swojej praktyki widzimy, że błędem jest zaprzestanie ćwiczeń, jak jest lepiej. To takie wypieranie, że Bartek się nie jąka, bo faktycznie chcemy, żeby się nie jąkał, żeby w życiu miał łatwiej.
Ale widzimy, że niepłynność powraca, więc po pierwsze, będziemy uczyć nas i Bartka akceptacji jąkania i zaczniemy myśleć pozytywnie. Po drugie nie będziemy rezygnować z ćwiczeń. Na razie ta motywacja musi być w nas, rodzicach i na razie to my nie możemy zrezygnować z szansy, jaką daje terapia u doświadczonego terapeuty jąkania.” – Rodzice Bartka, 7 lat.
Rodzicu, ważne jest, aby z Twoim dzieckiem pracował doświadczony terapeuta jąkania.
A Ty – rozmawiając z dzieckiem:
1. Zwracaj uwagę na to, co dziecko chce Ci powiedzieć, a nie na to jak mówi – cierpliwie słuchaj. Sam również zwracaj uwagę, jak konstruujesz zdania, mów wolno i wyraźnie.
2. Nie zapominaj o kontakcie wzrokowym, nie przypominaj o jąkaniu, nie mów „nie jąkaj się”, „mów wolniej”, „oddychaj”. Zamiast tego możesz powiedzieć, że macie dużo czasu na rozmowę.
3. Nie dopowiadaj. Okazując zniecierpliwienie i kończąc słowa i frazy za dziecko, budujesz w nim niepewność i wzrost napięcia. Jeśli ktoś pyta dziecko w Twojej obecności – pozwól mu na osobistą, swobodną wypowiedź.
4. Może się zdarzyć, że dziecko nie przestanie się samo jąkać, a gdy będzie starsze, może być za późno – nie czekaj! Poszukaj logopedy w Twoim mieście lub zadzwoń do Fundacji – my pomożemy Ci znaleźć odpowiedniego terapeutę w kraju.
Wszystkie poniższe materiały oraz niezwykle pomocne załączone artykuły w formacie plików pdf zostały przygotowane przez Centrum Logopedyczne dr Węsierskiej w Katowicach. Za zgodę na udostępnienie serdecznie dziękujemy!
Najważniejsze wskazówki wspierające płynność mowy dziecka:
Mniej pytam, więcej komentuję!
Mówię w sposób zrozumiały dla dziecka!
Zamiast poprawiać, powtarzam wypowiedź dziecka w sposób poprawny!
Daję dziecku czas: na rozpoczęcie wypowiedzi, odpowiedź na pytanie i zakończenie wypowiedzi!
Mówię w tempie wygodnym dla dziecka!
Stosuję pauzy i zasadę mówienia po kolei!
Wykorzystuję kontakt wzrokowy, bogatą ekspresję i mowę ciała!
Dbam o spokojny tryb życia naszej rodziny, unikam pośpiechu, wywierania presjii na dziecko!
Obserwuję i słucham z uwagą tego, co mówi moje dziecko, bez względu na płynność!
Akceptuję moje dziecko takie, jakie jest!
Mam realistyczne oczekiwania, doceniam wysiłek dziecka, a mniej efekty!
Buduję wiarę w siebie i poczucie pewności siebie u mojego dziecka!
Wzmacniam, nagradzam gestami i słowami – pamiętam o szczerych pochwałach!
Bawię się z dzieckiem, w zabawie stwarzam mu okazje do przejmowania inicjatywy!
Źródło: Węsierska K., Jeziorczak B., Czy moje dziecko się jąka?, Wydawnictwo Centrum Logopedyczne 2011
JĄKANIE U DZIECI – MATERIAŁY DLA RODZICÓW
Do_rodzicow_jakajacego_sie_dziecka
Na stronie wykorzystano Plakat – Czy moje dziecko się jąka? (opracowanie: A. Chrostek, B. Jeziorczak, K. Węsierska)